23.10.07

LEGENDARIO AZABACHE. / Lendario Acibeche


Lendario Acibeche es la primera obra poética de Xosé Luis Sobrino, editada por Edicións Minskeiro. Así que si tienes curiosidad por los lazos con la poesía transiberiana, las conexiones hispanas y eslavas enmarcadas en el sentimiento imbuido de los parajes invernales puedes hacerte con un ejemplar de Legendario Acibeche, contactando con esta página.

Lendario acibeche é a primeira obra poética de Xosé Luis Sobrino, está editada por Edicións Minskeiro. Así que si tes curiosidade polos lazos entre a poesía transiberiana, as conexións hispanas e eslavas, enmarcandas no sentimento imbuido das paraxes invernais podes facerte cun exemplar de Lendario Acibeche, contactando con esta páxina.

Escribe a xlsobrino@gmail.com para hacerte con un ejemplar
Escribe a xlsobrino@gmail.com para facerte cun exemplar.



powered by ODEO

PARA RAUL



La vida nos ha dado otro de esos sustos en estos días. Raúl estuvo ahí, jugándosela, y no por voluntad propia. Fueron días en los que contÁbamos con lo peor, pensábamos que igual ya no podríamos oirlo hablar de nuevos grupos y volver a oírlo hacer sus bromas...Finalmente el demostró ser fuerte y que podía más que cualquier cosa que el destino le enviase. Bravo por él, queremos verte pronto con la guitarra demostrando tus evoluciones. Para Raul este tema del admirado Iván Ferreiro, "Ciudadano A" porque en estos días eso es Raul, para sus amigos es el Ciudadano A, el primer ciudadano, el más importante.


powered by ODEO

El fin.


Todo llega a su fin. Mi sueño américano demostró tener pies de barro y corazón de azucar glass, más volátil áun, pero eso si aderezado con delicatessen verbal. Ella se quedó en eso, en algo inconsistente y superficial que no supo ni pudo mantener la máscara hasta el final. Una ilusión vacía que se fue diluyendo, marchándose en silencio con sus zapatitos como este cuadro. Ahora es tiempo de centrarse en el presente y en el pasado, para poder mirar y crear el futuro.


powered by ODEO

Poesía en francés



Me he animado a traducir alguno de mis poemas al francés. Al fin y al cabo el mensaje va más allá del idioma

-----------------------------------------------------------------------

Nous parlons du même amour,
nous parlons la même pluie,
nous parlons du temps où le salpêtre
il est resté à Marseille.

Nous parlons du temps
dans lequel les taxis n'étaient déjà pas blancs
et je dépêchais les chaussées.
Nous parlons du temps où Lisbonne
il courait en descente
et tes culottes
ils donnaient les dos aux bancs de sable dans la tombée du jour.

Nous parlons du temps des baisers donnés,
fermes comme les pierres en détruisant la vitrine,
nous parlons de de ce qu'était la lumière,
nous rappelons ces oreillers d'ombre
nous parions les coins de bullicio,
en nous saisissant à cet amour en


nous inondant encore aujourd'hui avec la même pluie.
----------------------------------------------------------------------------

Montait la mousse lente
depuis hier et face à sempre,
ralentie, insomniaque, dans le temps où il était conscient
de duquel il ne devrait peut-être pas dire ceci ;
les rues diminuaient, réduites, abusées,
par la rougeur d'un été avec des frontières,
quand celui battu disparaissait.

Je ne voudrait pas retourner aux pratiques absurdes,
au temps où tu te recevais
parce que j'avais beaucoup compter
nous étions seuls et septembre griffait au hublot
fatigué, tracasse et découragé,
pour effondrer les rêves des nuits de pluie,
des tempérés mots d'amour,
des aubes de noirs espartos empêtrés.
-----------------------------------------------------------------------------